Laat je licht stralen

Als we ons licht laten schijnen

Graag deel ik het prachtige gedicht van Marianne Williamson met je. We zijn nog te vaak geneigd om ons in te houden voor anderen, en om onszelf kleiner te maken zodat de ander een goed gevoel krijgt. Maar met medelijden maak je de ander kleiner dan jezelf en de kunst is juist om ieder te laten dragen wat hij/zij zelf kan dragen. Dan leef je mee, en laat je de ander in zijn (eigen)waarde. Het tegenovergestelde van kleiner maken, is jezelf groter voordoen dan je jezelf voelt. Ook dat hoeft niet. Je mag best troost ontvangen als je verdrietig bent. Je mag best hulp ontvangen als je hulp nodig hebt. Een mooie balans krijg je als je laat zien wat je in huis hebt. Jouw unieke kwaliteiten mogen een weg naar buiten vinden. Of dat nu middels schrijven, zingen, praten, schilderen of muziek maken is: Laat jezelf zien. En laat anderen genieten van jouw gave(n).

Onze diepste angst

Onze diepste angst is niet dat we onvolmaakt zijn.

Onze diepste angst is dat we immens krachtig zijn.

Het is ons licht, niet ons duister dat ons het meest beangstigt.

We vragen ons zelf af; 

Wie ben ik, om briljant, slim, talentvol en prachtig te zijn?

Maar waarom niet?!  Je bent een kind van God.

Je dient de wereld niet met valse bescheidenheid.

Er is niets verhevens in, jezelf klein te maken, 

zodat andere mensen zich niet onzeker zullen voelen.

We zijn allemaal bedoeld om te stralen, zoals kinderen dat doen.

We zijn geboren om de glorie van God, die in ons is, 

tot uitdrukking te brengen.

Dit is niet slechts weggelegd voor een enkeling van ons, 

maar voor ons allen.

Als we ons eigen licht laten schijnen, 

geven we onbewust anderen de vrijheid dit ook te doen.

Wanneer we bevrijd zijn van onze angst, 

zal onze aanwezigheid automatisch anderen bevrijden.

Marianne Williamson