Het zal wel aan mij liggen: Schuldgevoelens begrijpen

Nog altijd kom ik mensen tegen die stoer zeggen dat ze nog nooit bij een coach of therapeut zijn geweest. "Dat heb ik niet nodig, met mij mankeert niets," wordt er dan gezegd. Als ik zo'n gesprek voer, dan vraag ik altijd of die persoon denkt dat er met mij dan wel iets mis is. Of met de mensen die bij mij komen. Vervolgens krijg ik een "uhhh, nee eigenlijk niet" als antwoord. Niet om hulp willen, durven of kunnen vragen, heeft altijd te maken met angst, schuld- of schaamtegevoelens. En met de levensbehoefte 'vertrouwen'.

Schaamte versus ego

"Schaamte, door onderzoekers vaak 'de hevigste emotie' genoemd, is de emotie dat we 'nooit goed genoeg' zijn (Brené Brown, Durf te leiden, blz. 153). Het ego zal alles doen om je te beschermen tegen schaamte, want het ego wil ons hart altijd blijven beschermen. Kwetsbaarheid zal het ego afdoen met "ga jij daar lekker even een beetje kwetsbaar zitten doen" of iets in de trant van "stop met janken en doe eens niet zo zielig". Alle harde woorden en zinnen die je hoort als je om hulp wilt vragen, maken dat je weer terug in je schulp kruipt en een pantser om je heen bouwt. En dus ook niet op hulp afstapt. Dat lijkt in eerste instantie lekker veilig. Maar is dat ook inderdaad zo?

Twee groepen

De wereld bestaat grofweg uit twee groepen. De ene groep zal nooit om hulp vragen, want die vindt dat er niets met hen aan de hand is. Zij geven in feite de schuld aan een ander. De tweede groep is de groep mensen die te vaak zegt: "Het zal wel aan mij liggen." Dit zijn de mensen die juist alle schuld op zich willen nemen. Beide groepen hebben iets te doen. De eerste groep mag het wat vaker bij zichzelf zoeken. Maak dat opgeblazen ego maar eens een beetje kleiner en durf kwetsbaar te zijn. De andere groep mag de schuld wat vaker teruggeven en zichzelf dus wat groter maken. Dan komt de boel weer in evenwicht.

Hoe doe je dat, teruggeven?

Allereerst heb je te herkennen wat je doet. Het kleiner maken van mezelf ken ik heel goed en omschreef ik in mijn vorige blog: Hoe het afliep met mijn goede voornemens. Om een ander voorbeeld te geven: Ik had een post op LinkedIn geplaatst en tot twee keer toe werd ik Petra genoemd. Mijn eerste reactie was: Het zal wel aan mij liggen, waarschijnlijk heb ik ergens iets niet goed gecommuniceerd. Ik gaf een like op de reactie, ten teken dat ik het gezien had. Het duurde een week voordat ik dacht: Hé, dit is interessant: ik houd deze mensen uit de schuld. Ikzelf zit met een rotgevoel en de ander heeft totaal geen idee van wat er in mij omgaat. Dus besloot ik een experimentje te doen: Ik zette onder beide reacties dat mijn naam Karin is. En hoe klein dit voorbeeld dan ook mag zijn, het zorgde wel dat ik de verantwoordelijk weer terugschoof naar waar hij hoorde. Want ik had geen fout gemaakt, de ander had een fout gemaakt. En zij mochten zich daar rot over voelen, niet ik. Dat heeft niets te maken met iemand wel of niet aardig vinden, dat heeft te maken met eigenaarschap.

Verantwoordelijkheid pakken zorgt voor eigenaarschap

Pas als je de volledige verantwoordelijkheid neemt voor al jouw eigen acties, en bij de ander kunt laten wat bij de ander hoort, kun je eigenaarschap nemen. Daarbij horen jouw eigen fouten, ongemakkelijkheden, schaamte- en schuldgevoelens, verdriet, boosheid en angstgevoelens. Hoe meer je die gevoelens durft aan te gaan, te doorvoelen en te leven, hoe meer eigenaarschap je krijgt over je leven. Alleen als je fouten maakt, dan groei je. Geen fouten mogen maken, heeft te maken met perfectie en die hoort bij een andere levensbehoefte, namelijk die van liefde, intimiteit en seksualiteit.

Verantwoordelijkheid nemen voor alles in je leven, is daarmee misschien wel misschien wel het beste besluit dat je kunt nemen. Daarmee gun je jezelf om te LEVEN in plaats van te overleven en een speelbal te zijn van je emoties. Daarbij kun je  je misschien ook wel voorstellen dat het enorm veel energie kost om alles op je te nemen.

Wil jij ook meer eigenaarschap ervaren? Stappen nemen in wat jij belangrijk vindt? Minder moe zijn?

Ontdek waar jij van gaat stralen! Doe mee via: Verlangens vormgeven.

Stralende groet,

Karin De Kremer - de Graaf

Bronvermelding: Met dank aan de inzichten die ik kreeg tijdens de Body Mind Practitioner van de Eerste Verdieping Opleidingen in Zoetermeer